Από την παπανδρεϊάδα ...στη βουλή!

Είπαμε να τον αφήσουμε στον πόνο του που έχασε τις εκλογές και έχασε και την υπουργοποίηση (;) αλλά μυαλό δεν βάζει. Βρίζει και συκοφαντεί ο παράφρων στο ντελίριο του. Η εμμονή του με τον Ζαχόπουλο είναι δικαίωμα του, αλλά να φωνάζει για ενισχύσεις πολιτιστικών και αθλητικών σωματείων δεν δικαιούται. Ο ίδιος μάλιστα έδινε (και δίνει) στη δημοσιότητα τις παρεμβάσεις του αλλά και τις αναφορές του που ζητά την ενίσχυση αυτών των σωματείων (ακόμα και στο site υπάρχουν τέτοια στοιχεία). Άμα ψαχθούν δε λίγο τα αρχεία του υπουργείου θα βρεθούνε πολλές από τις χρηματοδοτήσεις που έγιναν με δική του παρέμβαση. Και φωνάζει τώρα ο υποκριτής; Είναι ο τελευταίος που μπορεί να το κάνει.

Αλλά και την εμμονή του για τον Ζαχόπουλο άμα το καλοσκεφτούμε δεν την καταλαβαίνουμε. Στο περιβάλλον του Ανδρέα ήτανε και ξέρει πολύ καλά τα δικά του ρεζιλίκια με την Μιμή. Το πως του φερόταν και τι άλλο συνέβαινε. Και ήταν πρωθυπουργός και πρόεδρος ενός μεγάλου κόμματος και όχι γραμματέας υπουργείου. Άλλα όμως ενδιέφεραν τότε το Μιχαλάκι. Έκανε πλάτες στην παλιά του φίλη (και οι δύο υπάλληλοι της αμαρτωλής Ολυμπιακής). Μπορεί να του άνοιξε ο δρόμος για την βουλή αλλά δεν σημαίνει ότι ξεχάσαμε τα κατορθώματα του. Με την παπανδρεϊάδα να ασχοληθεί και πως μέσα από τα φουστάνια της Μιμής βρέθηκε ο ίδιος βουλευτής και να αφήσει τα ψόφια. Και να μην αναρωτιέται γιατί δεν έγινε υπουργός αλλά ούτε φαίνεται ότι θα γίνει όσο θα είναι ο ΓΑΠ αρχηγός του ΠΑΣΟΚ. Μέχρι το 2004 προσπαθούσε να αποτινάξει από πάνω του την ρετσινιά του παπανδρεϊκού. Μετά το γύρισε πάλι στο καλαματιανό ελπίζοντας να έχει την εύνοια του ΓΑΠ, αλλά δεν νομίζουμε να έχει ξεχάσει το ρεζιλίκι της οικογένειας του στο οποίο μάλιστα βοήθησε και ο Καρχιμάκης.

Το παρελθόν του μάλλον θα του κοστίσει ακριβά. Πολλά ωφελήθηκε για να ζητά και άλλα...